نقش کمال گرایی و اهداف پیشرفت در پیش بینی اضطراب امتحان دانش آموزان دختر پایه ی اول متوسطه

پژوهش حاضر در راستای بررسی رابطه¬ کمال¬گرایی و جهت¬گزینی هدف در پیش¬بینی اضطراب امتحان دانش¬آموزان دختر پایه¬ی اول متوسطه استان تهران، انجام شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. 9 مدرسه با روش نمونه¬گیری خوشه¬ای تصادفی چند مرحله¬ای انتخاب شده و از هر مدرسه نیز یک کلاس (20 نفر، مجموعاً 180نفر) انتخاب شده اند. ابزارهای گردآوری داده شامل؛ مقیاس خودگزارشی اضطراب امتحان ساراسون (1985)، مقیاس جهت¬گزینی هدف اصلاح شده الیوت و مورایاما ( 2008 )، مقیاس چند بُعدی کمال¬گرایی هویت و فلت(1991) بوده اند. داده¬ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی چون؛ ضریب همبستگی پیرسون و تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیری همزمان، مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج آزمون همبستگی و تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیری، نشان داد؛ بین انواع هدف¬گزینی اجتناب-تسلط و  اجتناب-عملکرد با اضطراب امتحان دانش¬آموزان، همبستگی مثبت معنی¬دار وجود دارد. هدف¬گزینی گرایش- تسلط با میزان 17/0-، اجتناب- تسلط با میزان 27/0 و کمال¬گرایی با میزان 38/0 قادر به پیش¬بینی اضطراب امتحان در دانش¬آموزان بوده اند. کمال¬گرایی و جهت¬گزینی هدف به عنوان متغیرهای پیش¬بینی کننده¬ی اضطراب امتحان، نقش مهمی در فرایند یادگیری و پیشرفت فراگیران ایفا می نمایند لذا  ترسیم اهداف و ارزش¬های واقعی، دست¬یافتنی و در عین حال چالش¬انگیز برای یادگیری فراگیران، نقش موثری در عملکرد و پیشرفت تحصیلی فراگیران، ایفا می¬نمایند.